«جوزغند» شیرینی محلی شهر نراق است که تهیه آن 15 روز زمان میبرد و به گرانترین شیرینی محلی ایرانی برای سوغات معروف است. فرهنگ «معین» یکی از معانی تعریفشده برای جوزغند را «جوز» شفتالوی خشکشده و «غند»، «آگند» یا «آکند» یعنی افکندن آورده است. جوزغند از میوهای به نام «اَلگ» که همخانواده هلو است ساخته میشود و طعم ترش و شیرین دارد. ساخت «جوزغند» اساساً یک کار گروهی در بین خانمهای نراقی است و برای درست کردن این شیرینی میوه را پوست میکنند تا سه روز در پشت بام آفتاب بخورد و خشک شود، سپس هسته آن را خارج میکنند و یک روز دیگر در آفتاب میماند، بعد داخل این میوه را با مواد مخلوط تشکیلشده از مغز بادام، شکر، هل، مغز هسته زردآلو و خاک قند پر میکنند. به نظر میرسد در گذشتههای دورتر، محدودیتهای زمان جنگ، افراد را مجبور میکرده دست به ساخت چنین محصولاتی بزنند چرا که این ماده غذایی نیاز به گرم کردن نداشت، فضای زیادی را اشغال نمیکرد و کالری بسیار بالایی از خود آزاد میکرد، ضمن اینکه فاسد نمیشد و میتوان آن را تا مدتهای طولانی خارج از یخچال نگه داشت