یکی از زیباترین ساز و آوازهای استاد شجریان در چهارگاه

یکی از زیباترین ساز و آوازهای استاد شجریان در چهارگاه

...

از در درآمدی و من از خود بدر شدم

گویی از این جهان به جهان دگر شدم

(جمله دوم درآمد)

گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست

صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم

(مویه)

گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق

ساکن شود بدیدم و مشتاق تر شدم

(زابل)

چون شبنم اوفتاده بُدَم پیش آفتاب

مهرم به جان رسید و به عیوق برشدم

(حصار)

دستم نداد قوّت رفتن به پیش یار

چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

(پس حصار + اشاره به مویه + فرود)

تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم

از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم

(مخالف)

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت

کاول نظر به دیدن او دیده‌ور شدم

(مخالف)

او را خود التفات نبودش به صید من

من خویشتن اسیر کمند نظر شدم

(منصوری + فرود)

گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد

اکسیر عشق در مِسَم آمیخت زر شدم