در جهان تا کجا می‌توانیم سفر کنیم؟

تا به حال دورترین جایی که توانسته‌ایم برویم، کره‌ی ماه بوده است. ما انسان‌ها دورتر از ماه نرفته‌ایم و فقط توانسته‌ایم فضاپیماهای بدون سرنشینی بسازیم که تا دوردست‌های منظومه‌ی شمسی سفر کنند. سفر به دوردست‌های منظومه‌ی شمسی سال‌ها زمان می‌برد. با فناوری کنونی تا نزدیک‌ترین ستاره‌ها، هزاران سال باید در سفر باشیم. بنابراین فعلا سفرهای دوردست فضایی برای انسان غیر ممکن است. ولی چه می‌شود اگر بتوانیم مشکل فناوری را حل کنیم و با سرعت نزدیک به سرعت نور، در فضا سفر کنیم؟ چه می‌شود اگر بتوانیم کاری کنیم که فضانوردانمان برای هزاران سال در فضاپیما به خواب زمستانی فرو بروند.