در حدود سال 1100 قبرستانی در این محل ساخته شد و در سده چهاردهم نیز کلیسای گوتیک در کنار آن ساخته شد. در اواخر سالهای 1200 این قبرستان شهرت زیادی پیدا کرد
و با پدید آمدن بیماری طاعون که مردمان زیادی جان خودرا از دست دادند این قبرستان بسیار بزرگتر شد. در سال 1421 مسیحیان با تسخیر این منطقه به این قبرستان حمله کرده
و با آتش کشیدن آن هزاران نفر جان خود را از دست دادند و این قبرستان تبدیل به آرامگاهی همیشگی شد. در اواخر سده پانزدهم استخوان ها را از قبرها به بیرون آورده و به داخل کلیساها بردند.
براساس افسانه های محلی ها راهبی نابینا با چیدمان این استخوان ها به شکل هرم بینایی خود را به دست آورد.