اگرچه هیچ توافق جهانی دربارهٔ تعریف زندگی وجود ندارد، دانشمندان پذیرفتهاند که حیات به وسیله ارگانیسم، دگرگشت، رشد، سازگاری، پاسخ به محرکها
و تولید مثل مشخص میشود. همچنین حیات میتواند حالت مشخصکننده ارگانسمهاباشد.
خواص رایج ارگانیسمهای زمینی (گیاهان، جانوران، قارچها، آغازیان، باستانیان و باکتریها) عبارست از داشتن سلول، اساس کربن و آب با ساختاری پیچیده،
سوختوساز، ظرفیت رشد، پاسخ به قارچها، و تولید مثل. داشتن این خواص در حالت کلی به معنای داشت حیات است. اما، تمام این خصوصیات برای داشتن
حیات ضروری نیستند. حیات مصنوعی ساخت بشر نیز میتواند زندگی به شمار آید.