ناصر تقوایی (متولد 1320 - آبادان)، فیلمساز، عکّاس و نویسندهٔ ایرانی است. تقوایی با فیلمسازان دیگری مانند بهرام بیضایی و مسعود کیمیایی از پیشگامان جنبشی در سینمای ایران بهشمار میرود که برخی مورّخان سپستر «موج نوی سینمای ایران» نامیدند.
تقوایی قبل از شروع کار در سینما، جذب تلویزیون شد و با ساخت سریال تلویزیونی مورد توجه قرار گرفت. وی کارگردان سریال معروف تلویزیونی دایی جان ناپلئون و همچنین برنده جایزه پلنگ برنزی جشنواره فیلم لوکارنو برای فیلم ناخدا خورشید در سال 1988 میباشد.
در کارنامه فیلمسازی تقوایی 6 فیلم بلند و یک اپیزود از فیلم بلند (اپیزود «کشتی یونانی» از مجموعه «قصههای کیش» - 1377) دیده میشود که سه تای آن را قبل از انقلاب و سه تا را پس از انقلاب ساختهاست. تقوایی یک سریال مشهور هم ساخته که مردم او را بیشتر با این مجموعه میشناسند. دایی جان ناپلئون نوشته ایرج پزشکزاد، از سریالهای ماندگار تلویزیون ایران است. اما پیش از همه اینها تقوایی مستندساز بوده. «تاکسیمتر» که در سال 1346 برای تلویزیون ساخته شد، نخستین فعالیت او در عرصه فیلمسازی محسوب میشود. مستندهایی چون «مشهد قالی»، «فروغ فرخزاد»، «اربعین» و «باد جن» مهمترین مستندهای تقواییاند. او پس از انقلاب نیز مستند «تمرین آخر» (1383) را با موضوع تعزیه ساخت. تقوایی فیلم کوتاه تحسینشده «رهایی» (1350) را هم در کارنامه دارد. این فیلم در شانزده جشنواره مهم جهانی جایزه گرفت، از جمله شیر طلای ونیز، بهترین فیلم سانفرانسیسکو و جیفونی … تقوایی در سال 1344، در سال قبل از آنکه خودش پشت دوربین یک فیلم کوتاه مستند بایستد، جزو کارکنان فنی فیلم معروف خشت و آیینه ساخته ابراهیم گلستان بود و زیر و بم فیلمسازی را همان جا آموخت.