صداقت یعنی، حقیقتگوئی؛ یعنی، گفتن آنچه که رخ داده است؛ یعنی،درستی با خود؛ یعنی، مقابله با اشتباههای خود؛ یعنی، صحبت کردن درباره آنچه که فکر میکنیم و عملکردن به آنچه که میگوئیم؛ تا حدی که هیچ تناقض و دوگانگیای بین افکار، رفتار و کلمات ما وجود نداشته باشد.
صداقت، اهمیتی است که فرد به رفتار و روابط اجتماعی خود با دیگران میدهد.
صداقت داشتن یعنی، عدم دوروئی، ریاکاری و رفتارهای ساختگیای که موجب بیاعتمادی نسبت به خود و دیگران میشود.