گاهی وقتها به ماهیهای قرمز غبطه میخورم!
ظاهرن دامنهی حافظهشان فقط در حد چند ثانیه است.
محال است بتوانند هیچ یک از فکرهایشان را دنبال کنند.
همه چیز را بعد از چند ثانیه دوباره برای نخستین بار تجربه میکنند.
ماهیها هیچ خاطرهای بیشتر از چند ثانیه ندارند و همان را هم فراموش میکنند و تاز زمانی که از این نقصشان بیخبرند حتمن زندگی برایشان یک داستان بلند خوب و خوش است.
یک جشن همیشهگی...!