میرزا کوچکخان جنگلی در آخرین لحظات عمر و مبارزاتش...

ولی آقای من افسوس می خورم که مردم ایران , مرده پرستند...

اودر نامه ای خطاب به دوستش ( میرآقا عربانی ) مینوسد:

نا پایدار بودند , به راه مقدسشان دل نبستند و عهد شکستند, ... ما هیچ قدمی جز در راه خدا و حفظ جان و مال و ناموس خلق او بر نداشتیم. ... در مرگ عزیزانمان گریستیم , خون دلها خوردیم و دم نیاوردیم ولی آقای من افسوس می خورم که مردم ایران , مرده پرستند و هنوز قدر این جماعت را نشناختند ولی ب