«امید» حالتی روحی ، روانی و برانگیزاننده انسان به کار و فعالیت است. به طور طبیعی، انگیزه بشر در کارهای اختیاری، همان امید
به نفع یا ترس از زیان است. در واقع، خوف و رجا به منزله نیروی اجرایی و عامل مستقیم در انجام کارها و رفتار انسانی است و او را در راه رسیدن به هدف ، به حرکت وامی دارد.