اهداف شوم از ساخت هوش مصنوعی در سال 2001

تصویر سازی عجیب هوش مصنوعی در سال 2001

تاریخ هوش مصنوعی از دوران باستان با افسانه‌ها، داستانها و شایعاتی در مورد موجوداتی مصنوعی دارای هوش یا آگاهی که به وسیله استاد سازنده به آنها بخشیده‌است، آغاز می‌گردد. پاملا مک کورداک، نویسنده انگلیسی در این باره چنین می‌نویسد که هوش مصنوعی «با آرزویی کهن برای جعل خدایان» آغاز شد.

دانه‌های هوش مصنوعی مدرن توسط فیلسوفان کلاسیک کاشته شد که تلاش می‌کردند تا فرایند اندیشیدن انسان را با دستکاری مکانیکی سمبولها توصیف کنند. این کار با اختراع رایانه‌های دیجیتال قابل برنامه‌ریزی در دهه 1940 به اوج خود رسید، یعنی ماشینی که بر پایه ماهیت انتزاعی استدلال ریاضی ساخته شده بود. این وسیله و ایده‌های پشت آن تنی چند از دانشمندان را بر آن داشت تا به صورت جدی امکان ساخت یک مغز الکترونیکی را به بحث بگذارند.

شاخه پژوهش در زمینه هوش مصنوعی در کنفرانسی در کالج دارتموث در تابستان 1956 پایه ریزی شد. کسانی که در آن شرکت کردند تا چندین دهه پیشروان پژوهش در زمینه هوش مصنوعی بودند. بسیاری از آنان پیش بینی می‌نمودند که ماشینی به هوشمندی انسان در زمانی به اندازه یک نسل یا کمتر پا به عرصه وجود خواهند نهاد و بودجه‌هایی میلیون دلاری به آنها داده شد تا این چشم‌انداز را تحقق بخشند. سرانجام روشن گردید که آنها دشواری این پروژه را دست کم گرفته بودند. در سال 1973 در پاسخ به انتقادات سر جیمز لایت هیل وفشار مداوم کنگره، دولتهای بریتانیا و ایالات متحده تخصیص بودجه برای پژوهش‌های هدایت نشده در زمینه هوش مصنوعی را متوقف نمودند. هفت سال بعد ابتکار آینده نگری دولت ژاپن بسیاری از دولتها را بر آن داشت تا میلیاردها دلار برای هوش مصنوعی هزینه کنند اما در اواخر دهه 80 سرمایه گذاران از خواب برخاستند و سرمایه گذاریها را دوباره متوقف نمودند. این چرخه رونق و کساد زمستانها و تابستانهای هوش مصنوعی همچنان با این شاخه همراه است. حتی اکنون نیز کسانی هستند که هنوز آتش تندی دارند و پیش بینی‌های فرا واقعی می‌کنند.