راه رویام و چه زود دزدید
من یلدام، شب ِ دور از خورشید
باز پاییز شد و باد چرخید و
هوس چو گیاهی مرموز رویید
او رویید و درخت از این همه درد
چو نگاهم خشکید
تا دیروز قدمی بردار
من رو باز به شروعش بگذار
تو زیبایی و بی پروایی و
من که از این دلتنگی بیمار
با من حوصله کن در این شب ِ کور
تو همیشه دل یار..