برای دیدن دیگر ویدئو های ارسالی اینجا کلیک کنید
فورد موستانگ کلاسیک که توسط مهندسان زیمنس، به فناروی خودران مجهز شده بود، عملکردی ناامیدکننده در فستیوال سرعت گودوود داشت. رویداد صعود تپه گودوود امسال با حضور دو خودروی خودران، رنگ دیگری به خود گرفت؛ حضور فورد موستانگکلاسیک در کنار خودروی برقی روبوریس (Roborace)، توانست هیجان بیشتری در فستیوال سرعت گودوود ایجاد کند. اگرچه ترکیب یک خودروی کلاسیک با فناوری مدرن خودران بسیار جالب بود، اما چندان نتیجه رضایتبخش نبود.
خودروی خودران زیمنس موستانگ، نتیجه همکاری دانشگاه کرانفیلد و شرکت زیمنس آلمان است؛ با بهرهگیری از خودروی کلاسیک فورد موستانگ مدل 1965 و فناوری خودران، نتیجه میتوانست بسیار جالبتر باشد. هنوز هم خودروی عضلانی آمریکایی از پیشرانه خورجینی هشت سیلندر بهره میبرد که قدرت خروجی خود را به چرخهای عقب منتقل میکند. با این وجود اعمال تغییراتی در فرمان، دریچه گاز و ترمز به رایانه اجازه میدهد تا کنترل رانندگی مستقل را بر عهده بگیرد. زیمنس موستانگ از طریق فناوری اسکن و سیستم GPS، ناوبری را انجام میدهد، اما تماشاگران حاضر در فستیوال سرعت گودوود انتظار بیشتری از این خودروی قدرتمند داشتند.
اگرچه خودروی خودران زیمنس موستانگ در جریان رقابت موفق شد تا در نهایت به بالای تپه برسد، اما در اواسط مسیر 1.7 کیلومتری از خط مستقیم خارج و متوقف شد. این اولین فورد موستانگی بود که با بهرهگیری از فناوری مدرن در چنین رویدادی شرکت میکند. عملکرد زیمنس موستانگ مانند کودکی نوپا به نظر میرسد که به تازگی قدم زدن را آموخته است و نیاز به تمرین بیشتر و گذشت زمان دارد.
مقالهای در نشریه ساندی تایمز درایوینگ منتشر شده است که نگاه دقیقتری نسبت به عملکرد خودروی خودران زیمنس موستانگ دارد. طبق این مقاله، زیمنس موستانگ مشکلاتی در رابطه با سیستم فرمان الکتریکی داشت که روزهای قبل از برگزاری مسابقه در آن به وجود آمده بود. همچنین رایانه مجبور بود تا با تغییرات فشار ناشی از افزایش ارتفاع مقابله کند و شاید این مانعی در جهت عملکرد قابل قبول فورد موستانگ کلاسیک تغییریافته باشد. علاوه بر این، از حسگرهای پیشرفته رادار در زیمنس موستانگ استفاده میشد که به دلیل ترس از گیج شدن سیستم (به دلیل تغییر ناگهانی ارتفاع)، از کار انداخته شدند. این میتواند مهمترین دلیل برای عملکرد ضعیف خودروی خودران زیمنس موستانگ تلقی شود.
البته عوامل دیگری نیز در این موضوع دخیل هستند؛ کار برنامهنویسی این پروژه طی 6 هفته و توسط یک دانشجوی کارشناسی ارشد انجام شده، که احتمالا، کمتجربه بوده است. جدای از عملکرد ضعیف، میتوان از این تجربه درس گرفت و از آن برای سالهای آینده بهره برد.
حضور خودروی خودران زیمنس موستانگ در تقابل با خودروی الکتریکی روبوریس در رویداد صعود تپه گودوود، میتوانست نقطه امید برای آینده فناوری خودران باشد؛ اما با موفقیت روبوریس و عملکرد ضعیف زیمنس موستانگ، نگاه تماشاگران به فناوری خودران در این فستیوال کمی با ابهام همراه شد.
کارشناسان امیدوارند که با صرف زمان بیشتر و بهبود روشهای برنامهنویسی، میتوان عملکرد خودروی خودران زیمنس موستانگ را برای سالهای آینده بهینه کرد. ویدئوی زیر از عملکرد زیمنس موستانگ در فستیوال صعود تپه گودوود، قابل مشاهده است.