پلنگ صورتی اجرای هنرمندانه ای است از امیال و آرزوهای فروخفته و برآورده نشده ما «آدم بزرگها». منطق حاکم بر روابط «صورتی» با آدمهای دور و برش یک منطق «کاریکاتوری» است نه یک منطق «کارتونی». ما با پلنگ صورتی فارغ البال میدویم ، توسط اتومبیلهای در حال حرکت زیر گرفته میشویم ، از بالای پشت بام یک آسمان خراش به پایین سقوط میکنیم ، از انفجار مهیب یک بمب در دو قدمی مان شوکه میشویم ، ویران میشویم ، تغییر شکل