کَرَفْس گیاهی است با (نام علمی: Apium graveolens). این گیاه در آشپزی کاربرد داردو ارتفاع آن تا یک متر میرسد.
کرفس دارای مواد معدنی منیزیوم و پتاسیم میباشد که برای آرامش اعصاب و بیماریهای روحی نظیر (Vertigo) مفید میباشند. کرفس همچنین دارای مقدار زیادی ویتامینهای ک؛ و سی است که آنتیاکسیدان بوده، موجب کاهش تورم یاختههای بدن، سمزدایی و مبارزه با روماتیسم و بیماریهای سرطانی میگردند.
کرفس از معدود گیاهانی است که میتوان آن را همزمان با میوهها و گیاهان دیگر مصرف کرد و باعث دشواری در گوارش نمیگردد. برای نمونه با آب انگور و سیب (برای مبارزه با روماتیسم)، با زنجبیل (برای مبارزه با میگرن و سردرد) و با لیموترش (برای مبارزه با سرماخوردگی و قند بالای خون).
در ایران در حال حاضر، کرفس کوهی در مناطقی از استان های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویر احمد، فارس و لرستان می روید. اما مهمترین محل رویش این گیاه در ایران، روستاهای شهرستان فریدونشهر از توابع استان اصفهان است