برگ بو با نام علمی لائوروس نوبیلیس (Laurus nobilis) گیاهی خوشبو و همیشهسبز است که اصل آن از منطقهٔ مدیترانه است و در تمام مدیترانه به عنوان عطر غذا از آن استفاده میشود. در متون قدیمیتر برای برگ بو نامهای دیگری نیز استفاده میشد که از آن جملهاند: غار، حبالغار، شجرالغار، دهم، دهمست، رند، عمار، و ذاقی.
برگ بو به صورت درختچه و درخت یافت میشود. معمولاً در تمام فصول سال سبز است و طول درختهای آن به ده متر هم میرسد. در بسیاری جاها برای تزیین باغها استفاده میشود، اما استفادهٔ اصلی آن در آشپزی و به عنوان داروی گیاهی است.
در قدیم تاج تهیه شده از برگها را به عنوان جایزه به برندگان بازیها میدادند.
براساس مدارک موجود، کاشت درخت برگ بو در ایران از دوره قاجاریه آغاز شدهاست. ناصرالدین شاه نهالهای آن را از اروپا به ایران آورد و در باغ کاخ گلستان کشت نمود. مظفرالدین شاه نیز کشت این درخت را در دیگر باغهای سلطنتی توسعه داد. به عنوان نمونه، درختانی در کاخ وزارت دارایی وجود داشت و در حال حاضر شش درخت کهنسال که احتمالاً مربوط به همان دوران میباشد، در ضلع شرقی پارک شهر تهران وجود دارد. از آن به بعد کاشت این درخت در نواحی شمالی ایران، تهران و دیگر نقاط رواج یافتهاست.[