چشم بشر به جمال سیاهچاله روشن شد‎

سیاهچاله منطقه ای در فضا است که نیروی جاذبه اش به قدری قوی است که هیچ چیز نمی تواند از آن فرار کند. سیاهچاله غیرقابل مشاهده است. زیرا حتی نور را هم به تله می اندازد. اساس توصیف اصولی سیاهچاله بر معادلات نظریه نسبیت عام (general relativity) بنا شده که به وسیله آلبرت اینشتین فیزیکدان متولد آلمان ارایه شد. این نظریه در سال 1916 منتشر شد.

روی جاذبه نزدیک سیاهچاله قوی است. زیرا همه مواد سیاهچاله در مرکز یک نقطه متمرکز شده اند. فیزیکدانان این نقطه را یک تکینگی (سینگولاریتی singularity) می نامند. عقیده بر این است که این نقطه خیلی کوچک تر از هسته یک اتم است.

سطح سیاهچاله به عنوان افق حادثه (horizon event) شناخته می شود. سطح سیاهچاله یک سطح معمولی نیست که شما بتوانید آن را ببینید یا لمسش کنید. در افق حادثه کشش جاذبه ای بی نهایت قوی است. بنابراین یک شی می تواند در آنجا برای تنها یک لحظه وجود داشته باشد و با سرعت نور در داخل آن شیرجه می زند و فرو می رود.