تیرهگی میان امریکا و پاکستان بعد از تکیه زدن ترامپ در چوکی ریاست جمهوری امریکا وارد مرحله حساس و باریکی شده است.مریکا، پاکستان را به عنوان یک متحد عمده غیر ناتو مورد شناسایی قرار داده است. اطلاق این عنوان به پاکستان با خود بستهای از تعاملات نظامی، اطلاعاتی و همکاریهای سیاسی را در بر داشته، اما به طور فزایندهای انتشار اخبار مربوط به ایجاد تنش و شکاف در روابط امریکا و پاکستان در ماههای اخیر افزایش یافته است. نقطه جدید ایجاد این تنش، در دوره اوباما با کشتن ملا منصور رهبر طالبان در خاک این کشور شدت گرفت.
در گذشته هر آنچه امریکا در برابر اسلامآباد انجام میداد بیشتر جنبه تبلیغاتی برای فروکش کردن خشم افغانهای مخالف این کشور بود، ولی اخیرا گویا ترامپ در مقابل پاکستان قاعده بازی را عوض کردهاست.
در تازهترین مورد وزارت خارجه امریکا اعلام کرده است که اسلامآباد با گروههای تروریستی شبکهی حقانی و طالبان در ارتباط است.
البته اعلام این خبر از سوی امریکا نو ونادر نیست امریکا در سالهای خیلی دیر تر به این مهم پی برده بود که حضور بن لادن و ملاعمر و منصور در پاکستان، از مواردی است که تایید میکند واشنگتن در قبال شرکای منطقهای اش خیانت کرده است.
روابط امریکا و پاکستان، روابطی پیچیده، چند لایه و پر نشیب و فراز بوده است.
ولی تنشها میان امریکا و اسلام آباد گویا راه جدیتری را طی میکند ترامپ در بازی هایش شوخی نمیکند چون قواعد بازی را بلد نیست که شوخی کند.
اخیرا واشنگتن اعلام کرده که طیارههای را که به پاکستان به بهانهی مبارزه این کشور با تروریزم داده بود، پس میگیرد.
روابط امریکا و پاکستان، روابطی محکم و استراتژیک محسوب میشد. پاکستان در تمام دوران جنگ سرد در کنار امریکا و ایالات متحده در کنار پاکستان بود و سیاست سنتی امریکا تکیه بر پاکستان در این منطقه همراه با سایر نیروهای همراه با غرب بود.
روابط پر نشیب و فراز واشنگتن و اسلام آباد تابعی از وضعیت نظام بین المللی، ماهیت قدرت در پاکستان و چگونگی تصمیم گیری در سیاست خارجی امریکا مخصوصا با توجه به ملاحظات و واقعیتهای منطقهای در منطقه پرمنازعه آسیای غربی بوده است.
نقش پاکستان در سقوط نظام دست نشانده شوروی در افغانستان و فی الواقع در شکست شوروی در جنگ سرد بسیار برجسته بود.
پاکستان برای جبران کسری استراتژیک ناشی از پایان جنگ سرد از طریق حضور در افغانستان موقعیت جدیتر را به خود اختصاص داد.
نزدیکی هند با کابل و استفاده امریکا از هند برای کاهش هزینههایش در افغانستان، اسلام آباد را به این جمع بندی رساند که باید از طریق افغانستان فضا و عمق استراتژیک خود را افزایش دهد و برای عملی کردن آن از ابزاری بنام طالبان به منظور دوری هند از امریکا در افغانستان استفاده میکند.
با این حال برای پاکستانیها روشن است که امریکا به سمت هند گرایش بیسابقهای پیدا کرده و این گرایش به هند به تدریج نه فقط به ضرر اسلام آباد تمام شده بلکه امریکا را وارد عملیات ضد پاکستانی نیز کردهاست.
پاکستان از گروههای تروریستی طالبان و حقانی حمایت میکند، حمایت اسلام آباد از گروههای ویرانگری چون طالبان از آنجا شدت گرفته است که امریکا دست هند را گرفته و وارد بازیهای پیچیده افغانستان کرده است.
پاکستان برای استمرار جنگ نیابتیاش با هند از نیروی طالبان استفاده میکند حتی اگر فرجام این بازی به گستت دوستی امریکا و پاکستان بیانجامد.
از آغاز ریاست جمهوری ترامپ یکی از اصلی ترین بحثها در امریکا این است که باید با پاکستان چه کرد؟