موتور سیکلت بی ام و R80 مدل 1985، معرفی شد

برای دیدن دیگر ویدئو های ارسالی اینجا کلیک کنید

مدی سفارشی موتورسیکلت بی‌ام‌و R80 Monolever با تیونینگ ECC، از پیشرانه‌ی 2 سیلندر استاندارد استفاده می‌کند.

موتورسیکلت‌هایکلاس کافه ریسر (Café Racer)، ترکیبی از پیشرانه‌ی سبک در بدنه‌ی کوتاه، با حداقل قطعات اضافی برای تجربه‌ی سواری باسرعت بالا در مسافت‌های کوتاه هستند. این نوع موتورسیکلت‌ها در دهه 1960 متولد شدند و امروز فقط چند شرکت به تولید چنین مدل‌هایی مشغول هستند.

شرکت تیونینگ آلمانی المنتال کاستوم سایکلز (Elemental Custom Cycles) یا به‌اختصار ECC در بازسازی و ارتقاهای موتورسیکلت‌های کافه ریسر کلاسیک شهرت دارد. جدیدترین محصول این تیم آلمانی تیونینگ و تولید مدل سفارشی بر اساس بی‌ام‌وR80 Monolever محصول 1985 است. بهینه‌سازی موتورسیکلت‌های قدیمی، به‌خصوص محصولات بی‌ام‌و از لحاظ اقتصادی، فنی و حتی رسانه‌ای و اجتماعی یکی از مشکل‌ترین مسئولیت‌های ممکن است که به‌نظر می‌رسد ECC، از این پروژه سربلند بیرون آمد باشد. اولین پیشرانه‌ی 2 سیلندر هواخنک بی‌ام‌و در سال 1923 متولد شدند. بیشتر موتورسیکلت‌های دهه 1920 و حتی چند مدل در دهه‌های بعد، با رویکرد کنار هم قرار دادن قطعات و تشکیل یک وسیله‌ی نقلیه طراحی و ساخته می‌شدند. مهندسی یکپارچه کردن قطعات در محصولات ارزشمند بی‌ام‌و نزدیک به 60 سال با کمترین تغییرات جزئی ممکن ادامه یافت.

تیم مهندسی ECC پس از خریداری یک نمونه بی‌ام‌و R80، با اینکه کارکرد آن کمتر از 10 هزار کیلومتر بود اما تمام قطعات آن را از هم جدا کردند. در طرح شاسی مونولور درعین کوچک بودن قابلیت نصب قطعات زیادی وجود دارد، به‌همین خاطر این بخش تقریباً دست‌نخورده باقی ماند. زیربندی اما توسط متخصصان ECC طراحی شد تا مخزن سوخت بزرگ بدون مشکل در کنار صندلی مسطح قرار بگیرد. پروژه 4 بی‌ام‌و R80 از رینگ‌های 17 اینچی با تایرهای 120 و 150 میلی‌متر در جلو و عقب استفاده می‌کند. تایرهای باریک‌تر جلو در تعادل و خودمحوری فرمان‌دهی نقش مهمی دارد؛ این مورد در موتورسیکلت‌های قدیمی به‌خصوص محصولات بی‌ام‌و فوق‌العاده با اهمیت است. در صورت استفاده از تایرهای با پهنای بیش‌ از اندازه، اثر خودمحوری فرمان از بین می‌رود و فرمان‌دهی حسی مشابه کنترل فرغون خواهد داشت.

دوشاخه‌ها 50 میلی‌متر کوتاه‌تر شده‌اند تا علاوه بر شیب بیشتر مخزن سوخت، ظاهری مشابه مدل‌های مدرن به‌وجود بیاید. هدر ضدزنگ به مافلر ساخت ECC هدایت شده و پس از عبور از کف موتور به پشت تمایل پیدا کرده است. دکمه‌های کنترلی تماماً فشاری و از واحد M برند موتوگجت (Motogadget) هستند و مخزن سوخت از مدل GS بی‌ام‌و برداشته شده است. پروژه 4 از پیشرانه‌ی استاندارد 797 سی‌سی با قدرت 49.5 اسب بخار و گشتاور 59 نیوتن‌متر استفاده می‌کند و در کنار گیربکس 5 سرعته، به‌نهایت سرعت بیش از 160 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. شاید این مقدار چندان قابل توجه نباشد، ولی با وجود شاسی سبک سرعت این موتورسیکلت قابل توجه خواهد بود. طراحان ECC نزدیک به 40 طرح و رنگ مختلف برای پروژه 4 درنظر گرفته‌‎اند که خاکستری متالیک و طرح آبی زیبا به‌نظر می‌رسد. رنگ اصلی خاکستری متالیک کاملاً بر آلمانی بودن این مدل اشاره دارد که به‌نظر می‌رسد با طرحی مشابه جان پلیر نورتون کوماندو محصول سال 1975 ترکیب شده است.

در مورد این پروژه‌ی بی‌نظیر، دو سؤال مهم بی‌جواب مانده است. باتری کجا نصب شده است؟ به‌قدری مهندسی پروژه 4 دقیق است که باتری به‌سادگی جلب توجه نمی‌کند. طرح شیب‌دار مخزن بزرگ سوخت بسیار زیبا و دقیق کار شده است، اما واقعاً ظرفیت آن کافی است؟ قیمت نهایی این مدل و امکان تولید انبوه آن هنوز مشخص نشده است.