لباسم را می پوشم. کاملا زیبا و خاص دیده می شود.
مردم نگاه می کنند و متعجبند.اما وقتی روی زمین خم می شوم و ته سیگار ها را با دقت جمع آوری می کنم و در لباسم می ریزم، سنگینی نگاه متعجب آنها را به دوش احساس می کنم.
لباسم کم کم پر می شود و ذات نازیبا و بوی متعفن خود را به همه نشان میدهد.
من پوششی از زمین شهر را به تن کرده ام.
...
آرتیست: مسعود نیکدل
مستند ساز: سید احسان نیکبخت