ایران 4-0 لبنان (تعصبی های 98)

یاد 98 ها بخیر. یاد علی دایی که با سر شکسته هد می زد بخیر. یاد حسن روشن که با پای آسیب دیده گل می زد بخیر.

باید خودمان برای فوتبال کشورمان کاری کنیم. امیدی به خنده های رییس نیست. امیدی به بازیکنان میلیاردی نیست. امیدی به مربی عاشق لژیونرها نیست.

باز هم باید ما هواداران کاری بکنیم.